ಬೆಳದಿಂಗಳ ಚೆಲ್ಲಿದರೂ ಚಂದ್ರ,
ಭುವಿಗೆ ರವಿಯ ಸುಡು ಬಿಸಿಲೆ ಮೆಚ್ಚುಗೆ..
ತಾರೆಗಳ ಬಳಗದೊಂದಿಗೆ
ನಗುವ ತಂದರೂ ಶಶಿ,
ಇಳೆಗೆ ಸೂರ್ಯನ ರಶ್ಮಿಯೇ ಪ್ರಿಯ...
ಕಾರಣ ಕೇಳಲು ಚಂದಿರ ಭೂಮಿಗೆ
ಅವಳಂದಳು,
ಅವನಿಲ್ಲವಾದರೆ ನನಗೆ
ಯುಗಗಳೇ
ಜಾರುವೆ ನಾ ಕಗ್ಗತ್ತಲ ನಿಶೆಗೆ.......
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
ಅವಳ್ಯಾರು?
ಪ್ರಿಯ ಓದುಗರೇ, ಸಮಯ, ಕನಸು, ವಾಸ್ತವ ಇವೆಲ್ಲದರ ನಡುವೆ ನಡೆಯುವ ಜೀವನ ಎಷ್ಟು ನಿಜ? ಎಷ್ಟು ಕಲ್ಪನೆ? ಕಥಾನಾಯಕಿಯ ಈ ಆಸಕ್ತಿದಾಯಕ ಬದುಕಲ್ಲಿ ನೀವೂ ಭಾಗಿಯಾ...
-
ಖಾಲಿ ಹಾಳೆಯ ಕೇಳಲು ಮುನಿಸೇಕೆಂದು , ಕಣ್ಸನ್ನೆ ಮಾಡಿತು ಲೇಖನಿಯ ಕಡೆಗೆ .. ಲೇಖನಿಗೆ ಕೇಳಿದಾಗ ಬೆಟ್ಟು ಮಾಡಿತದು , ಶಾಯಿ ಮುಗಿದ ಬಾಟಲಿಯ ಎಡೆಗೆ..... -
ಚಂದಿರ ನಿನ್ನ ಹೊಗಳಿದ್ದ ಕಾರಣ ಮುನಿಸು ಬೆಳದಿಂಗಳಿಗೆ.. ರವಿಯೂ ನೋಡಿದಕ್ಕೆ ನಿನ್ನ ಕೋಪ ಸೂರ್ಯಕಾಂತಿಗೆ ... ಕಾರ್ಮೋಡ ನಿನಗೆ ತಂಪು ತರಲು ಮಿಂಚ... -
ಭಾವಗಳನ್ನು ಹಾಳೆಯಲಿ ಗೀಚಿ ನೆಮ್ಮದಿ ಕಾಣ ಹೊರಟೆ.. ಪದಗಳ ಕೊರತೆ ಕಾಡಿ ಅದೆಷ್ಟೋ ಹಾಳೆಗಳ ಸುರುಟಿ ಎಸೆದೆ ಕವಿಯಾಗುತ್ತೇನೆಂದು ಅಂದುಕೊಳ್ಳುವುದೇನೋ ಸುಲಭ ಬರೆದಿದ...
ನಿಜ ಪ್ರೀತಿಯ ಪ್ರತಿಮೆಗಳು ಚೆನ್ನಾಗಿ ಅನಾವರಣಗೊಂಡಿವೆ.
ReplyDeleteಅಮೋಘ ಕವಿತೆ.
ಭಾವ ಚೆನ್ನಾಗಿದೆ ಶೀತಲ್.
ReplyDelete