...ಕನ್ನಡಿ...

ನಿನ್ನ ಅಸ್ತಿತ್ವ ನಿರ್ಲಕ್ಷಿಸಲಿ 
ಹೇಗೆ ನಾನು??
ಬೀಸುವ ಗಾಳಿಯಲ್ಲೂ
ಬೆರೆತಿರುವಾಗ ನೀನು.....
ನಿನ್ನ ಮೊಗವ ಮರೆಯಲಿ
ಹೇಗೆ ನಾನು???
ಕಾಣುವಾಗ ನನ್ನ ಮನೆ
ಕನ್ನಡಿಯಲ್ಲೂ ನೀನು....

..ಇಬ್ಬನಿ...

ಅಧರದ ಮಂದಹಾಸವೂ,

ಕುಡಿನೋಟದ ಚೆಲುವೂ ,

ನಂಬಿದೆ ನಾ ನನಗಾಗೆ

ಮೀಸಲೆಂದು.

ಇಬ್ಬನಿಯಾದ ಅವಳು ನನ್ನ

ಬೊಗಸೆಗೆ ಬರುವಳೆಂದು.....

 ನನ್ನ ಭರವಸೆಯ ಹಕ್ಕಿಗೆ 

ಹೇಗೋ ಗಾಯವಾಗಿ 

ಆಸೆ ಕನ್ನಡಿಗಳೆಲ್ಲ ಒಡೆದವು ಒಮ್ಮೆಲೇ,

ಅವಳ ಕನಸನ್ನಾಗಲೇ ಆವರಿಸಿದ್ದ ಅವನು,

ಬೊಗಸೆಗೆ ಬಂದು ಸೇರುವ

ಮುನ್ನವೇ ರವಿಯಾಗಿ

ತನ್ನೆಡೆಗೆ ಸೆಳೆದಿದ್ದ ಅವನು..... 

  

.....ಗುಲಾಬಿ....

ನಿನ್ನ ಬಳಿ ಬರುವಾಗಲೆಲ್ಲಾ
ನನ್ನೊಂದಿಗೆ ಬರುತ್ತಿದ್ದ
ಗುಲಾಬಿಗದೇನೂ ತವಕ
ನಿನ್ನ ಕೈ ಸೋಕಲು
ಅಸ್ತಿತ್ವಕ್ಕೆನೋ
ಅರ್ಥ ಕಂಡoತಿರುತಿತ್ತು 
ಅದರ ಭಾವ....
ಬರುತ್ತಲೇ ಇದ್ದೇನೆ
ನಾ ಮಾತ್ರ ಈಗಲೂ 
ಬಣ್ಣ ಮಾತ್ರ ಮಾಸಿದೆ ಗುಲಾಬಿಯದು
ನಿನ್ನ ಸೋಕಲಾರದೆ
ಕೆಂಪು ಬಿಳಿಯಾಗಿ
ಗೋರಿಯ ಮೇಲೆ ಮಲಗಿದೆ
ತಂಗಾಳಿಗೆ ತಲೆಯೊಡ್ಡಿ
ಸರಿಸುತ್ತಾ ಅದರ ಮೇಲಿನ
ಮಣ್ಣ ಕಣಗಳ.....